การปริวรรตและทดสอบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของตารับยาโบราณที่จารึกไว้ในคัมภีร์ใบลาน
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อถอดความตำรายาโบราณจากอักษรธรรมอีสานเป็นอักษรไทยปัจจุบัน และศึกษาสภาวะที่เหมาะสมในการสกัดสมุนไพร 29 ชนิด ในตำรับยา 5 ตำรับ พร้อมตรวจสอบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระในสูตรยาแต่ละตำรับด้วยวิธี DPPH ABTS และ FRAP โดยแต่ละตำรับมีขั้นตอนการสกัดสมุนไพรที่แตกต่างกันดังนี้ ยาแก้ไข้ (การฝนสกัด) ยาแก้ผื่น (การฝนสกัด) ยาแก้อาการผิดสำแดง (การฝนสกัด) ยานิ่วเลือด (การต้มสกัด) และยาแก้วิงเวียน (การแช่สกัด) ผลการศึกษาสภาวะที่เหมาะสมพบว่า G1-20-0.5, G2-20-0.3, G3-30-0.3, D1-10-0.1-20-80 และ S1-80-1.0-10 ได้สารสกัดสมุนไพรที่มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูงที่สุด และหาค่า IC 50 ได้เท่ากับ 5.63, 86.90, 26.10, 8.80 และ 63.31 กรัมต่อกิโลกรัม ตามลำดับ จากผลการทดสอบทั้ง 3 วิธี แสดงให้เห็นว่าตำรับยาโบราณทั้ง 5 ตำรับ มีความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระ โดยผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้อาจใช้เป็นแนวทางในการค้นหาสมุนไพรที่มีผลต่อการรักษาโรคและสามารถใช้เป็นฐานข้อมูลด้านสมุนไพรไทยได้